مـــــــــــادرانـــــه   !!!

مـــــــــــادرانـــــه !!!

و لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شِمْراً وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ
مـــــــــــادرانـــــه   !!!

مـــــــــــادرانـــــه !!!

و لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شِمْراً وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ

مهربانا" تـرحـم فـرما؛

   پــروردگـارا؛ 


  هــوای نـفـس نگذاشتـــ ،  

 

  جـانـم درنـهـررجـبـــ تـطهـیرشود؛ 

 

  ازدرآویـخـتگان درخـتـــ طـوبای شـعـبان هـم کـه نبـودم؛ 

 
  بــه ایـن بنـده کـمـتریـن" تـرحم فـرما؛  

   

  ودر دریـای رحـمتـــ رمـضانتــــ مـستـقـرم نما...آمین

 

زنده بی تو ،

الهی ! جز از شناخت تو " شادی نیست. 

وجز از دریافت تو ، زندگانی نـــه ، 

زنده بی تو ، چون مرده زندانی ست.  

و زنده به تو، زنــده جاودانــی ست. 

تــو اشــرفـــــ مـخلـو قــاتـــ ...

دو سلول با یک معجزه، یگانه شدند.  

دو سلول که هر کدام حاوی بیست و سه کروموزوم و 

هر کروموزوم شامل صدها ژنــــ بود و 

هر ژنــــ یکی از خصوصیات شخصیتی تو را تحت نفوذ خود در آورد.  

از رنگ چشم گرفته تا وقار " رفتارت و تا اندازه مغزت.

و همه بایکدیگر متفاوت هستند.

اما به چه کسی این امکان را دادم که خلق شود؟

به تو. یکی از یک نوع. نـــــادرتــرینــــ نــــوادر. 

گنجینه ای گرانبها که کیفیت هایی ، 

همچون فکر، گفتار، حرکت، ظاهر و عمل را " دارا است . 

که هرگز کسی با این کیفیت، متولد نشده ،و نمی شود و نخواهد شد.  

پس چرا در حالی که بسیار با ارزشی ،  

خودت را بی بها، ارزشیابی می کنی؟

چرا به کسانی که تو را خـــوار می پندارند، گوش می دهی...  

و از همه بــدتــر، آنها را باور می داری؟ 

تــو با ارزشــ تــرینــی " و فــرامــوشـــ  نــکـنـــ " 

انــســانـــــ  " اشــرفـــــ مـخلـو قــاتـــ  ستـــــ!!! 

قـدم ، قـلم ، قـسم !

 

امـا سـه چیز را هیـچ گـاه فـرامـوشــ نـکنـــ :

خــدا ، مـرگـــ و دوستـــــ.

 

سـه چیز را با احتیاط بـردار:

قــدم ، قــلم ، قـسم ! 
  
 
  
  
سـه چیز را پـاکــ نـگه دار:

چـــشـــم ، لـبـاسـ ، خـیـالـــ   
 
 
 
  

از سـه چیز ، کـار بـگیـر:

عـقــلــــ ، هــمتــــ ، صــبر!  
  
  
  

 
از سـه چیـز خـود را دور نـگـهـدار:

افـسـوســ، فـریـاد، نـفـریـنـــ !  
 
 
 
سـه چیز را آلـوده نـکـنــــ : 

قـلـبــــ ، زبــانــــ ، چـشــم !

کیست که روزیم ده؟

بســـم اللــه الــرحمــن الــرحیــــم

 

إِلَهِی إِنْ حَرَمْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَرْزُقُنِی وَ إِنْ خَذَلْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَنْصُرُنِی

خدایا! اگر محرومم سازی، کیست که روزیم دهد؟ 

 و اگر خوارم کنی، کیست که یاریم کند؟

 

إِلَهِی لَمْ یَزَلْ بِرُّکَ عَلَیَّ أَیَّامَ حَیَاتِی فَلا تَقْطَعْ بِرَّکَ عَنِّی فِی مَمَاتِی

خدایا! همواره در طول زندگی، از لطف و احسانت‏برخوردار بوده‏ام،  

پس از مرگ هم، لطف خویش از من دریغ مدار. 

 

إِلَهِی تَوَلَّ مِنْ أَمْرِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ

خدایا! کار مرا آنگونه به سامان برسان که تو سزاوار آنی  

(نه آن سان که من در خور آنم). 

 

إِلَهِی إِنْ أَخَذْتَنِی بِجُرْمِی أَخَذْتُکَ بِعَفْوِکَ

خدایا! اگر مرا به جرمم بگیری، دست‏به دامان عفوت می‏زنم.

 

وَ إِنْ أَخَذْتَنِی بِذُنُوبِی أَخَذْتُکَ بِمَغْفِرَتِکَ

و اگر مرا به گناهانم مؤاخذه کنی، تو را به بخشایشت‏بازخواست می‏کنم.

 

وَ إِنْ أَدْخَلْتَنِی النَّارَ أَعْلَمْتُ أَهْلَهَا أَنِّی أُحِبُّکَ

اگر در دوزخم افکنی، به دوزخیان اعلام خواهم کرد که تو را دوست دارم. 

 

دلم تنگـــــ!

 خــدای عزیزم!  

مگـــر نگفتی ؛ از رگ گردنـــ به تو نزدیک تـــــرم!
 چـــــه زیــبـــــا گـفـتـی...!!!
اگر ذره ای از محبتتــــ نباشد " 

زندگانی بر من تمام استـــ.خدایا " 

بار دگر محبتتــــ را بر من روا دار 

ای مهربانــــــــ :  

دلم برای دوستــــ داشتن های راستینتــــ تنگ ستــــ .

بارالهـــا:

ایـــــــــــــزدا:
تـــو نادیده می ‌گیریـــــــ ،

مـن هم نادیده می گــیرم ،
تـــو خطاهایـــــــم را.....

مـــن عطاهایـتـــــ را.....  

رحمت خداوند ممکن است تاخیر داشته باشد ،  

اما حتمـــــــــــــــی استـــــــــــــ  . . . 

چتــر

(ازمیان کسـانی کـه برای دعای بـاران به تپـه ها می روند، 

 تنـها آنهایی که با خود چـتر به همراه می برند ، 

به دعای خود ایمان دارند .)