هر کجا هست دل،

دستـــ گل چین فلک دور ز گلزار تو باد

عطر گل‌ها همه از زلف سمن‌بار تو باد 

بــلبلان وصف‌کنان گرد جمــــالت گردند

طوطیان مهر به لب عاشق گفتار تو باد 

کفرزلفت همه را گمره و بی‌دین سازد

همـه کس مؤمن زیبایی رخسار تو باد 

یــوسفـــ آید به تماشای تو، اما آن هم

شــرمسار و خجل از گرمی بازار تو باد 

ســـاغرت تا به ابد پر ز مـی صافی باد

جرعه‌نوشان تومست تو وهشیار تو باد 

هر کجا هست دل، آشفته رویت باشد

  نـقل هر جمع فقط لعل شکربار تو بــاد.