پاتزدهم شعبان ...!

پانزدهم شعبان سال 255 هجری  

ُ 

در شهر سامرا حضرت مهدی (عج)  چشم به جهان گشود. 

حکیمه دختر امام محمد تقی (علیه السلام) نقل می کند ، 

که امام حسن عسکری (علیه السلام) مرا خواست و فرمود :  

عمه امشب نیمه شعبان است نزد ما افطار کن . 

که خدواند در این شب فرخنده شخصی را متولد می سازد ، 

که حجت او در روی زمین می باشد .  

ناگهان امام(علیه السلام)در مکانی که تشریف داشتند، 

با صدای بلندصدا زده فرمودند :  
عمه : تعجیل مکن که وقت نزدیک است!

این همان مژده است که به تو دادم.  

اندکی بعدصاحب الامر سلام الله علیه متولد شد ، 

آن ماه پاره را دیدم" 

که مواضع هفتگانه سجده را بر زمین گذاشته وذکر حق میگوید.  

او را در آغوش گرفتم در حالی که بر خلاف نوزادان دیگر  

از آلایش ولادت پاک و پاکیزه بود.  

در این هنگام امام عسکری (علیه السلام) صدا زد :  

عمه جان ! فرزندم رانزد من بیاور،و او را نزد پدر بزرگوارش بردم، 

او را به سینه چسبانید و زبان در دهانش گذارد ، 

و دست بر چشم و گوش او کشید و  

فرمود: فرزندم با من حرف بزن! آن مولود مسعود گفت :  

شهادت می دهم به وحدانیت پروردگار و  

رسالت حضرت محمد(صلی الله علیه و آله)، 

سپس بر امیرالمومنین(علیه السلام) ، 

و ائمه طاهرین (علیه السلام) درود فرستاد  

و چون به نام پدرش رسید دیدگان .گشود و سلام کرد. 

امام(علیه السلام) فرمود :  

عمه جان: او را نزد مادرش ببر تا به او نیز سلام کند و  

باز نزد من برگردان. او را نزد مادرش بردم سلام کرد،  

مادر نیز جواب سلامش را داد،  

سپس او ا پیش امام حسن عسکری (علیه السلام)برگردانیدم.)