خـویشـاونـدانـتــــ راگــرامی دار،
زیــرا: آنـها بـال و پـر تـو می باشند"
کـه باآنـها پـرواز می کنی،
و ریـشۀ تـو هستـند کـه بـه آنــها؛
بـاز می گردی،
و دستــــ نیـرومـنـد تـو می باشنـد"
کـه بـا آنــــ حـملـه مـی کنی...
(فرازی از نامۀ 32 نهج البلاغه)