امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) ؛
جابربن عبدالله را دید که آهی میکشد، فرمود:
آیا برای دنیا آه میکشی؟
عرض کرد: آری!
حضرت فرمودند: ای جابر! لذّتهای دنیا در چند چیز است.
* لذیذترین خوردنیها عسل است و آن آب دهان (زنبور) است.
* گواراترین آشامیدنیها آب است که بر خاک روا و روان باشد.
* بهتریـن پوشیدنـیها ابریشـم است و آن از آب دهـان کرمی است.
* بهترین سوار شدنیها و مرکبها، اسب است ؛؛؛
که حتّی هنوز هم با وجود بهترین ماشینها،
ازبزرگترین تفریحات بشر به ویژه ثروتمندان اسب سواری است.)
که آن هم کشنده است.
* ارزشمندترین بوییدنیها مُشک است و
آن خون ناف حیوانی (آهو) میباشد.
* بهترین شنیدنیها غنا و آواز است که آن هم معصیت و گناه است .
(که موجب هلاکت انسان خواهد شد.)
با این اوصاف، انسان عاقل و خردمند ؛؛؛ُ
برای چنین چیزهایی هرگز ؛ (( آه )) نمیکشد.
جابر بن عبدالله میگوید:
به خداوند سوگند از آن زمان به بعد هرگز دنیا بر دلم خطور نکرد.