سـلام بـر تـو؛

 

سـلام بـر تـو؛ که نـدیـده تـو را عـاشـق شـدیم...

مهـدیـا! مـا شـهادتــــ می دهیم که عصیـان مــا،  

غـیبتـــ تــو را " طـولانـی سـاختــــــ .

و معـترفـیم " بــه اینـکه جـهالتــــ مـــا،  

بـرقلبــــ پـرعـطوفتـــ تـو " زخـمها زده استــــ.

مـا شـهادتــــ می دهیـم ، کـه کـتابـــ تـو را ، 

نـخوانده بــستیـم وبـعضـاً " تـو را نـشـناخـتـه

معـرفی کـردیـم.

مـا شـهادتـــ می دهیـم کـه پیـروانی نـاسـپاســـ ، 

بـودیـم ودشـمنـانـتـــــ را بـر تـو "جَــری ساخـتیـم.  

امـا، ای رفیـع تـر از مـسند عـشق!!! 

بـر مـا ببـخشــ قـصـورمـانــــ را " کـه قـاصـریـم.

و دعــا کـن بـر هـدایتـمـان " کـه گـمراهیـم.... 

و مـران مـا را کـه رمیـدگـان درگـه نـامـحرمـانیـم.

نـــگـارا ! تــو رادوستـــــ مـی داریـــم . 

ای مـنجـی عـالـم بـشـریـتـــــ ! 

ای ابـــر قدرتــــــ ! 

ای پـادشـه خـوبـــان ! 

از احـرام انــتـظـار،  

خـارج شـو و اعـتکـافِـــــ هـجـران را بـشـکن....

روزه غـربـتـــــ را افـطـار کـــن . 

و نـقوس مـردگـان را زنـدگـی بـخـش.