یارّب ! یارّب ! یارّب !

   خـــدای من ! 

خواندمت پاسخم گفتی

از تو خواستم عطایم کردی

به سوی تو آمدم آغوش رحمت گشودی

به تو تکیه کردم نجاتم دادی ،

به تو پناه آوردم حمایتم کردی   

خــــدایا !  

از خیمه‌گاه رحمتت بیرونمان مکن

از آستان مهرت نومیدمان مساز

آرزوها و انتظارهایمان را به حرمان مکشان

از درگاه خویشت ما را مران

بر من روزی حلالت را وسعت بخش

و جسم و دینم را سلامت بدار

و خوف و وحشتم را به آرامش و اُنست مبّدل کن

و از آتش دوزخ رهایم ساز. 

یارّب ! یارّب ! یارّب !