خــــــانــواده ...!

     خــانواده کلــبه ای ستـــــ:  

  

 پر ازعشـق وصـفا " که اهل آن "  

عاشقنـد و به کـلبـه خود که " 

بــهشتی کـوچـکـــ هستــــ" 

عشق می ورزند .  

(  درآن بـهشتــــ کـوچکـــــ: )

 ( پــدر ) یعنی  " صبر و شکـیبـائی  

( مــادر )  یعـنی " مـهر و محبّتــــ  

   ( بــرادر ) یعـنی  "  معرفتــــ و صــفا و     

  (خـواهــر ) یعـنی " خوبـی و صـمیمـیتـــ...    

       خـــــــدایا ...   

    بـهشتــــ کوچـــکــــ مـــــا ،   

     بر اثـر محبتّهای بی حاصل (مـادر) ...      

تبــدیل به جـهـنّمی شـده ، 

ای ... اهـالــی این بــهشتــــ " 

بـدیـهای من (مــادر) : بــخاطر بــد بــودن نیستـــ ،   

 بـخاطـر احـسـاس شـدیـد "   

خوبیــهای بـــی حاصل ستــــــ.....! 

  گـر پادشــاه عـالــمی "  

   باز هــم گــــدای مـــادری !