گاهی مواقع «دل شکستگی» تنها به جهت غمگینی برای ،
امور مادی و دنیایی است که آخرت در آن لحاظ نمیشود،
چنین دل شکستگی، افسردگی و رکود روانی را به همراه دارد.
و آدمی را ناامید کرده و از ترقی و پیشرفت بازمیدارد،
اما گاهی انسان برای اموری " حتی به ظاهر دنیائی "
دل شکسته میشود.
دل شکسته، انسان را بیشتر متوجه ضعف و حقارت وَ"
واماندگی " در برابر آفریننده هستی میکند .
و عاملی است برای پیوند بیشتر میان مخلوق و خالق.
امام سجاد(ع) میفرمایند:
خدا هر دل غمگینى را دوست دارد.
هرچیزی که بشکند، از ارزش می افتد...
ولی دل شکسته "خصوصا بخاطر خطاهای گذشته"
ارزش پیدا میکند.
پیامبر اکرم(ص) فرمودند:
خـداى تـعالـى در نـزد دل شـکـستـگـان جــاى دارد.