تپش موج مصیبات بلند است،

در رابطـه بـا عـاشـورا در خـطـاب بـه امـام زمـان(عج):  

السّـلام عـلیک یـا أبـاعـبـدالله الحـسـین (ع) 

گـریـه کـنــ ...   گـریـه و خــونـــ گــریـه کـنــ ...  

آری ... که هر آن مرثیه را خلق شنیده است . 

شما دیده ای آن را و اگر طاقتتان هست کنون ... 

من نفسـی روضــه  ز ِ مـقتـل بنـویســم،  

و خـودت نیـز مـدد کن کـه قلـم در کفـــِ من ؛ 

همچـو عصــا در یـَـــدِ مـوسـی بـشود ...  

آری ... تپـشــ ِمـوج مـصیبـاتـــ بـلنـد استــــ ،   

به گستردگی ساحلِ نیــل استــــ،  

و این بـَحـر طـَویـل استــــ ... و " 

ببخشید که این مخمل خون بر تن تب دار حروف استــــ " 

که این روضه ی مکـشـوف لـهـوف استــــ،  

و عطش بر لبـــِ عطشـان لـغـات استــــ  و  

صدایِ تپشِ سطر به سطرش همگی مـوجِ  فُــرات است،  

و اربابِ همه سینـه زنـان ... کشتی آرام نجات استــــ ... 

ولی حیفــــ ... که ارباب «  قتیل العبرات   » استــــ،  

ولی حیفــــ ... که ارباب «  اسیر الکربات  » استــــ،  

ولی حیفــــ ... هــنوزم کــــه هــنوز استــــ ...  

حسـینـــ بن علـــی  تـشــنه یـــار استـــــ ... 

خـــــانمـــی ...  

خـانمی مـَحو تمـاشـاستـــ زِِبـالای بــلندی، 

الفـــِ قـامَتــــِ او دال و همـه هـسـتی او در کفــــِ گــودال و  

سپس آه ...  ..  .که « شّمـــــــرِ ملعـــــــــــــــــون ... » 

 خــــــــــــدایا: چــه بگــویم ... ؟؟؟ 

« کـه شکـستـند سَــبو را و بـُـریـدنـد ... » 

دلتـــ تاب نـدارد بــه خــــدا  ...  بـا خـَـــبـرم منـــ ...  

وَ مَـنـــ ؛ می گـذرم از تپـش روضــه کـه خـود غــرق عَـــزایــی ...   

تــو خـودت کــربـو بـــلایــی ...، 

تــو خـودت کــربـو بـــلایــی ...، 

قَـسمَتــــ می دهــم آقــــا ... 

بـه هـمیـن روضـه کــه در مـجـلسمـان ستــــ ...  بــیایـی ...،  

تـــو کـجــایــی ؟ ...  تـــو کـجــایــی ؟  ... 

( بَحر طَویل بسیار زیبای حمید برقـعی ... )