شادی هایمان را باهم قسمتــــ کنیم ...

شبــــ عیــد بـود .  

پـسرکـــ، درحالی که پاهای برهـنه اش را جابجا می کرد ... 

صورتش را چـسبانده بود به شـیشه سرد مغـازه ای و  

به داخل نگـاه می کرد .   

با نگـاهش ، نـداشـته هـایش را از خــدا طلبــــ می کرد،  

و با چشمـهایش آرزو ... 

خانمی که قصد ورود به مغازه را داشتـــ ، کمی مکثـــ کرد "

و نگـاهی به پـسرکـــ کـه محـو تمـاشـا بـود ...  

 

چند دقیقه بعد ، در حالیکه یک جفت کفش در دستانش بود بیرون آمد. 

آقا پسر ... آقا پسر .!!! 

پسرک برگشت و به سمت خانم رفت ...  

وقتی آن خانم ؛ کفشها را به او داد ؛ چشمانش برق می زد ... 

و باصدای لرزان پرسید: ... شما خدا هستید ؟ 

... نه پسرم ، من تنها یکی از بندگان خدا هستم.! 

... متوّجه شدم " شما با خدا نسبتی دارید ...!!!