مـــــــــــادرانـــــه   !!!

مـــــــــــادرانـــــه !!!

و لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شِمْراً وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ
مـــــــــــادرانـــــه   !!!

مـــــــــــادرانـــــه !!!

و لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شِمْراً وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ

نمکــِ سفره حسین (ع) فقـط "

 

 کلــمه رُقَـــیّــه ،  

 

 به معنى صعود به طرفــــ بالا و تــرقــّى است .

 

 نمکــِ سفره حسین (ع) فقط " رُقیــه است و بـس 


بانــوی عشـق عـالمـین فقط  " رُقیــه است و بـس

  

 بـه یـاد لبــــ تـشـنه پـــدر آبـــــ نـخــورد ...!  

 

عصر عاشورا که دشمنان براى غارت به خیمه ها ریختند،  

در خیمه ها مجموعا 23 کودک از اهل بیت علیه السلام را یافتند. 

 

به عمر سعد ( ملعون ) گزارش دادند که این 23 کودک ،  

بر اثر شدت تشنگى در خطر مرگ هستند. 

 

عمر سعد ( ملعون ) اجازه داد به آنها آب بدهند.  

وقتى که نوبت به حضرت رقیه علیه السلام رسید ... 

 

آن حضرت ظرف آب را گرفت و دوان دوان به سوى قتلگاه حرکت کرد.
 
یکى از سپاهیان دشمن پرسید: 

  

کـجـــــا مى روى ؟    

 

حضرت رقــیه علــیه الســّلام فــرمـود:  

 

بـابـایـــم تشــنه بـود ... 

 

مى خواهم او را پیدا کنم و برایش آب ببرم ... 

 

او گفت : آب را خودت بخور. پدرت را با لب تشنه شهید کردند...!
 

حضرت رقــیه علـیها السّــلام در حالی که گــریه مى کرد،  

 

خــانـم فـرمـودنـد: من هــم آبـــــ نمـى آشـــامـم ... 

 

 دختر کوچک امام حسین (علیه السّلام) ؛ 

 

در روز پنجم ماه صفر سال 61 هـ.ق به شهادت رسیدند .

 

ای زبـان عــــلی(ع) درکـام"

 

 

         ای زینبــــــ (س) : 

     

       ای زبـان عــــلی(ع) درکـام"    

   

        ای که مردانگی دررکاب تو ؛جوانمــردی آموخت .      

       

      زنــان مـلتــــــ مــا "    

 

          اینـــان که نـــام تــــو :       

 

آتـش عـشق ودرد؛ درجـانشـا ن می افـکنـد؛ بتـومـحتـاجـند .  

  

      ( بیش ازهـمه وقتــــ... )      

 

اینـگونـه شهادتــ،افـتخار ماستـــ.!

   

هــان اى مـردم ! آن که مـرا مى شـناسـد ،سخـنى با او نــدارم.

ولى آن کس که مرا نمى شناسد  "

بداند که من على بن الحسین فرزند همان حسین (ع) هستم که "

کـنار رود فـراتــــ با کـینه و عـناد

سـر مقّـدسـش را از بــدن جـــدا کــردنــد

بى اینـکه جـرمى داشـته باشـد و حقـّى داشـته باشـند ! 

من فـرزنـد کـسى هـسـتم کـه حـریم او را حـرمت نَنـهادنـد " 

آرامـش او را ربـودنــد  "

اموالـش را به غـارتــــ بردند و خـانـدانش را به اســـارت گرفتـند.

من فـرزنـد اویـم کـه دشمـنان انبـوه محاصـره اش کردند

و در تنـهایى و بـى یـــاورى "

بى آن که کسى را داشته باشد تا به یـاریـش برخیـزد " 

و محـاصره دشمن را براى او بشکافد،به شهادتش رساندند .  

و الـبّتـه این گـونـــه  "

شـهادت " در اوج مظلومیت و حقانیت،افتخار ماست!

 

واى بــر شـــما ...!  

 

از آنچـه بـراى آخـرتـــ خـویـش تـدارکــــ دیـده ایـد

   

چـه زشتــــ و نـاروا،انـدیـشـیدیــد و بـرنـامـه ریـختیـد .  

 

پیــامبــر اکــرم (صَلّى اللهُ عَلَیـهِ وَ آلَـه وَ سَـلّـم ) ...! 

   

را با کـدام رو  وَ با کـدام چَشــم نـگاه خـواهـید کــرد

 

جَــّدم بــه شـما خـواهـد گـفتــــ 

شـما خــانــدان مـرا کـشـتیـد  ...! 

حُـرمَـتَم را شـکـسـتیـد   ...!

بنــابـر این از اُمـتــــِ مَن نَــخـواهـید بـــود   

سخنان امام سجاد (علیه السلام ) که به اینجا انجامید،

صداى کوفیان به گریه بلند شد،

وجدان هاى خفته براى چندمین بار بیدار شدند  ،

کوفیان به ملامت و سرزنش خویش پرداختند .! 

یـکـــ صــدا فــریـــاد بـــر آوردنــــد  

اى فــــرزنـد رسـول خــــدا  ...!

تمامى ما گوش به فرمان شما و پاسدار حق شماییم  .

بى این که از این پس روى بگردانیم و نافرمانى کنیم   ...!

اکنون با کسى که به جنگ شما برخیزد خواهیم جنگید .   

 

 امام سجاد (علیه السلام ) در پاسخ کوفیان فرمودند

هـرگــز ! هرگز تحت شعارهاى شما قرار نخواهم گرفت .  

و به شما اعتماد نخواهم کرد .

اى خـیانتــــ پیشگان مَـکّــار  ...!

میان شما و آرمان هایى که اظهار مى دارید فاصــله ها و موانع ،

بسیار است . آیـــا مى خواهید همان جـفا و پیـمان شـکـنى کـه 

بـا پــدران و من داشـتیـد،دوبـاره دربـاره من روا داریــد ...! 

امــام سـجاد (علــیه السّـلام ) در پایان این سخنان  "

که آتش ندامت و حسرت را درجان کوفیان برافروخت ،

و مُهربى اعتبارى و بى وفایى را براى همیشه بر پیشانى آنان زد ،

اندوه عمیق خویش را " اظـهار کـرد و بر التـهاب قلبــــــ هــا افـــزود ...  

 

شهادت جانسوز و مظلومانهٔ سـّیدالـسـاجـدیـن زیـن الـعـابـدیـن ؛ 

حـضرتــــ امـام علــی بـن الـحـسـین الـسجـاد (ع) ؛ 

بر شیعیان تسلیت و تعزیت باد.  

به امید آن که از پیروان و یاران راستین آن امـام همـام و  

دیگر امـامـان مـعصـوم (علیـهم السّـلام اجمـعیـن) باشـیم .

اَمـــــــان از دل زینبــــــــ (س)...

        زینبــــ علیـها السّـلام 

      لطف بزرگ خداست در زمین .  

       از سویی معصوم است و از سویی مأموم .  

     به ما می آموزد که بی حسین علیه السّـلام بودن یعنی چه ...؟  

  پس از حسین علیه السّـلام ... لحظه ای آرامش ندارد .  

   هر چند بهتر از همه زنده بودن حسین علیه السّـلام را می بیند. 
        حسینی که با زینب علیها السّـلام است ،  

       حسینی که : منزل بــه منزل ،  

        از فــــرازِ نـِــی ،   

 

چشـم در چشـم زینبــــ علیها السّـلام دارد ؛ 

امـام غایبــــ استــــ ؛ هستـــ و نیستـــ.  

زینبــــ علیها السّـلام باید بود تا غیبت امام را حس کرد...

                  

  مبهوت صبوری ات هزار عقل و دلیل ...

زن ، چون تو ندیده است به یک دشت قتیل ...

کـز آن همـه داغ جـان گـــــــــزا فــرمــودی :

والله  !!! وَ مــــا رأیتـــُـ اِلاّ بـِجَمــیل

 

صبـر نوعی تحمل مشّقت استـــ ، که اگر با بینش الـهی توأم گردد،

 

ارزش فــوق العــادی دارد و صـبر جمـیل ست ... ؛   

 

 صبـوری " اوجِ احـترام بـه حکـمتــــِ اِلــهی ستــــ .   

 

به طوری که امام جعفر صادق علیه سلام می‌فرمایـند:  

 

 الصَــبرُ رأس الایـمـــان   


صبر نسبت به ایمان ، مانند سَـر است نسبت به بــَدن. 

 

خــانــم زینـبــــ کــبری (س) " 

 

    اُسـوه صـبر و بـردبـاری بــوده و هـسـتنـد ...  

 

  صبر را معنا و مفهومی به نام زینب (س) است،  

احترام عشق هم از احترام زینب (س) است.

 

  خــداونــدا :  

ما را یاری کن که صبر در سختی هایمان صبری جمیل باشد. 

... آمیـــن ...

الســــلام عــی الحـســینــ...

  وقتی هوای شهر نفس گیر می شود  

  

 باروضۀ حسین(ع) نفس تازه می کنم  

 

 

 

حَـلال جـمیع مُـشکـلات است " حسین(ع)

شـوینـده لــوحِ ســیئات است " حسین(ع)

ای شـیعه تـورا چـه غَـم ؟ زطوفانِ بَلاست

جـائی که سـفـیـنة نِجـات است "حسین(ع)

خنده کنان می رود ...

 

   خنده کنان می رود روز جزا در بهشت    

  

هر که به دنیا کند گریه برای حسیـن(ع)

  

این همه آدم رفــتند و نیـــامده اند؛  
 
و فقط یک نفر است که رفت و هنوز هم در تاریخ می‌گویند: 
‏  
   نیــــامد نیــــامد ...  
 
 ای اهل حرم میر و علم‌دار نیـــامد‎ ...  
 
 
 برادری به تعداد نیست ، به وفاداری است؛  
  
 یوسف یازده برادر داشت و حـسیـن (ع ) " 
  
 
        تنـــها عـبــّــاس (ع) را ...   
    

با خون سید الشهداء(ع) چه کردید؟

      زنـده تر و محـبوبتـر از امـام حسـین علـیه السّـلام ...  

   

  چـــه کــسـی ؟؟؟ را می تــوان نـــام برد ... ؟ 

 

 از مــا حـسابـــــ خواهـند کــشیــد "  

که شما با خون سید الشهداء(ع) چه کردید؟   

همان امامی که طبق روایتی از امام صادق(ع) :  

هیچ ملکی در آسمان و هیچ پیامبری نیست مگر اینکه آرزو دارد ... 

 

خداوند به او اجازه زیارت قبر امام حسین(ع) را بدهد.   

خون سیّد الشهداء ریخته شد تا این ... دین و مذهب باقی بماند .  

  

پیچیده شمیمت ؛ همه جـا اِی تن بی ســر 

  

 چـــــون ؛   

   شیشه عطـری که درش گم شده باشد... 

  

امـام رضــا (ع) مى فرماینــد: 

هر امامى بر گردن دوستان و پیروانش عهد و پیمانى دارد . 

وَ وفاى به این عهد ؛ با ... زیارت قبر آنان ممکن مى‏باشد .  

و کسى که به شوق زیارت آنها و با تصدیق به فضیلت آنها  ؛

به سوى قبور آنها برود مورد شفاعت ائمه در قیامت قرار مى‏گیرد.

پس هر زائرى باید بکوشد تا از این شفاخانه فیض  ؛

استشفاى دردهاى  ... 

درونى و امراض قلبى و اندرونى خود را خواسته ؛

خواستار آن شود که صفاى دل و دوستى ... 

خاطر و پاکیزگى روح و قداست روان و سلامت تن ... 

 از خدمت آفریدگار جهان به وى عطا گردد ؛

تا اینکه هم ظاهر او به جمال و کمال آراسته شود و  

هم باطن وى از آلودگى‏ها پاک و مصفا گردد.  

  

اَلـسّـلام عَـلَیـکـَــ یــا أبــاعَـبـداللـّـه

وعلی الارواح الّتی حلت بفنائک علیکم منی جمیعا

سلام الله أبدا مابقیت وبقی اللیل والنهار

ولاجعله الله آخر العهد منی لزیارتکم

    السّـلام علــی الـحـسـین

   و على علی بن الحسین

   و على أولاد الحسین

   و على أصحاب الحسین

   

 عرصه های متـعـّدد و فـراوانی هست "  

کـه بـایــد رو بـه رشـد باشـد دائـــمآ؛ 

عزاداری سیدالشهداء علیه السّلام"  

طـریـق ارتبــاط  ..... 

جامعه با وادی نور " ولایتِ حق " و عبور از وادی ظلمات هست ... 

دائمآ شفافتَر " عمیقتَر " روشنتَر " جامعتَر "و کاملتَر شکل بگیرد. 

   ...   

 مــولای من !

جانم به فدایتان که: تشنه لب به شهادت رسیدی ... 

ولی مشتاقان نور را سیراب عشق نمودی ...

هــزاران طـوفـان را ...

صفات بارز حضرت زینبــــ (س) :  

ایشان در طول دوران حیات خویش از همان آغاز دشواری‌ها و  

مشکلات بی‌شماری را پشت سر گذاشتند . 

که اوج آن در حماسه عظیم کربلا به نمایش درآمد و  

می‌توان متذکر شد:حضرت زینبــــ (س) " یک آرامش است که : 

هزاران طوفان را در دل نهفته دارد و تنها وصیت برادر را ؛

در خاطر دارد که فرمودند :  

خواهرم : صبر کن بر بلا و لب به شکایت مَگـــشا ... ،  

که از منزلت شما خواهد کاست .  

 

به خــدا " که ...خــدای باریتـعالی " با شماستــــ ...

 
ابعاد مختلف شخصیتی حضرت زینب (س) :  

 

حفاظت از امام زمان خویش ،  

ابلاغ پیام امــام حـسـینـــ (ع) " به همه مردم ... 

و سرپرستی از زنان و دختران بی‌سرپرست " 

از مهمترین وظایف مدیریتی ایشان ؛ در حادثه عظیم کربلا بود. 

بـُعدِ عرفانی ایشان در روایات گوناگونی مورد تاکید قرار گرفته که : 

می‌توان آن را در جمله کــوتــاه "  دربرابر ... ابن زیاد ملعون ...

مــــا رَایتــُــ اِلا جَـمیــــلا

 

منــــ چــیزی جــز ... زیبـــایی نـــدیــدم "   

علما و بزرگان زیادی از تفسیر همین جمله کوتاه عاجز هستند.  


پیشتر آرزوی حسین بن علی (ع)" این بود که در طلیعه این سفر،  

آنچه پیش می آید و آنچه اراده خداست، خیر" برای او و یارانش باشد،  

چه به صـورت " فـتـح  ، چه به صـورت "شـهادتـــــ ...  

 

فـــریـاد بـــزنــــ کـــه ...

"حــادثـــه عـظیــم عــاشــورا "  

 

هیـچ واقـعه و حــادثــه‎ای " نـظـیر و مـاننـد و شـبیـه آن  

 

سُـراغ نـَداریم، و مـصیبـتــــ بـزرگـی کـه در این ... 

 

رویــداد عـظیـم تـاریـخی ؛  

 

بـر خـانـدان عصـمت و طـهارت(علیهم السّلام )وارد گردید، 

  

در تـاریـخ نـمونـه دیگــری نـدارد، و از دیگر ســو ، 

  

قـربـانـی بـزرگـــِ این حـادثــه ... 

 

حـضـرتــــِ سّـیدالشُـهداء (علیهم السّلام ) 

             

بـود کـه در سـهمگـین‎تـرین حـالات و لـحظات و  

شـکننـده‎تــرین مـاجـراهـای این حـادثــه،  

در نــهایتـــــ اطـمینــان و آرامـش نَفـس بــود،  

به طوری که در روایت راویان شاهد حادثه آمده است؛ 

که هـر چــه این حــادثــه بـه پـایـان خــود ؛ 

که شهادت حضرت سیدالشهداء (علیه السّلام) بود ... 

نزدیکـــتر می‎شد، چــهره دلــربـای امــام،  

زیبــــاتـر و بــَرافـروخــته‎تــر می‎شـد ...،  

و بــرای لـِقــــای پَــــروردگـــار آمــــاده‎تــَر ...

 

       فـریاد بـزن کـه کــربـلا مـاتم نیـستــــ ؛  

    

    مـیـراث حـسـین، درد و داغ و غم نیستـــ ؛  

 

  جــان مـایه نهـضتـــ حـسـینی این استـــ

 

    هـر کـس کـه به ظلـم تـن دهـد، آدم نیستـــ.  

دست خودت نیست اگر تنهایی.

حضرت علـی اصــغر علـیه السّــلام: 

 

از خویش که بریده باشی، دیگر خود نیستی؛ خودی نداری.  

هیچ چیزت به اختیار تو نیست.  

نه سُخنی داری، نه فکری.  

نَه می توانی رزق خویش را مهیّا کنی وَ نه حتی آزاری را از خود برانی.  

حتی توان بر پای ایستادن هم نداری ... !!!  

یکسره وابسته می شوی ؛ وابسته به " ولــــیّ ".  

او تو را رزق می دهد؛ می نشاند؛ می خواباند؛ راه می برد؛  

به این سو و آن سو می گرداند... 

گویی طفل شده ای... و خدا با تو چنان است که مــادر بــا کـودکـــ ؛  

از هزاران مادر مهربان  ...  هم مهربانتر.  

 

حضرت رقـــیه علیـها السّــلام: 

 

هر چه از عشق گفته اند و شنیده ای، 

یا دروغ است یا خیال شاعرانه.  

کجا دیده ای ؟؟؟   

که عاشقی در هنگامه ی دیدار محبوب ، و از سرِ شوق ...،  

به راستی قالب تهی کند ...؟    

 

 

حضرت علـی اکــــبر علـیه السّــلام: 

 

کـوفــیان مـنتظـر و در صـدد آزارنـد ؛
نکـند داغ تـو را روی دلــم بگـذارند ؛ 

  

پسرم خیمه همین جاست؛ مـرا گـم نکنی ...
پسرم دور نــَشو ...، سنگـــ دلان بسیارند ؛  

 

پسرم دست خودت نیست اگر تنهایی ... 

این جماعت همه از اِسـم " علــی " بیــزارند ...  

              

برخی درباره آثار شهادت حسین (ع) تردید کردند!  

و آن را قیامی خوانده‌اند که شکست خورده است ! شگفتا !  

کدام جهاد و کدام جنگِ پیروزی بوده است که ... 

دامنه فتوحاتش در سطح جامعه ... 

در عمق اندیشه و احساس و در طول زمان و ادوار تاریخ،  

این همه گسترده و عمیق و بارآور باشد؟ 

دکتر علی شریعتی / کتاب حسین وارث آدم   

سماوری که به بزم حسین (ع) می جوشد؛ 


بخار رحمتــــِ آن جُرم خلق می پوشد؛
 

حدیث باده و تسنیم و سلسبیل کمتر گــوی؛
 

بگو  ... حکایت مستی که چــای می نـوشد.

 

تپش موج مصیبات بلند است،

در رابطـه بـا عـاشـورا در خـطـاب بـه امـام زمـان(عج):  

 

السّـلام عـلیک یـا أبـاعـبـدالله الحـسـین (ع) 

 

گـریـه کـنــ ...   گـریـه و خــونـــ گــریـه کـنــ ...  

  

آری ... که هر آن مرثیه را خلق شنیده است . 

شما دیده ای آن را و اگر طاقتتان هست کنون ... 

من نفسـی روضــه  ز ِ مـقتـل بنـویســم،  

و خـودت نیـز مـدد کن کـه قلـم در کفـــِ من ؛ 

همچـو عصــا در یـَـــدِ مـوسـی بـشود ...  

آری ... تپـشــ ِمـوج مـصیبـاتـــ بـلنـد استــــ ،   

به گستردگی ساحلِ نیــل استــــ،  

و این بـَحـر طـَویـل استــــ ... و " 

 

ببخشید که این مخمل خون بر تن تب دار حروف استــــ " 

که این روضه ی مکـشـوف لـهـوف استــــ،  

و عطش بر لبـــِ عطشـان لـغـات استــــ  و  

صدایِ تپشِ سطر به سطرش همگی مـوجِ  فُــرات است،  

و اربابِ همه سینـه زنـان ... کشتی آرام نجات استــــ ... 

  

ولی حیفــــ ... که ارباب «  قتیل العبرات   » استــــ،  

ولی حیفــــ ... که ارباب «  اسیر الکربات  » استــــ،  

ولی حیفــــ ... هــنوزم کــــه هــنوز استــــ ...  

حسـینـــ بن علـــی  تـشــنه یـــار استـــــ ... 

 

خـــــانمـــی ...  

 

خـانمی مـَحو تمـاشـاستـــ زِِبـالای بــلندی، 

  

الفـــِ قـامَتــــِ او دال و همـه هـسـتی او در کفــــِ گــودال و  

سپس آه ...  ..  .که « شّمـــــــرِ ملعـــــــــــــــــون ... » 

  

 خــــــــــــدایا: چــه بگــویم ... ؟؟؟ 

  

« کـه شکـستـند سَــبو را و بـُـریـدنـد ... » 

   

دلتـــ تاب نـدارد بــه خــــدا  ...  بـا خـَـــبـرم منـــ ...  

 

وَ مَـنـــ ؛ می گـذرم از تپـش روضــه کـه خـود غــرق عَـــزایــی ...   

تــو خـودت کــربـو بـــلایــی ...، 

تــو خـودت کــربـو بـــلایــی ...، 

  

قَـسمَتــــ می دهــم آقــــا ... 

بـه هـمیـن روضـه کــه در مـجـلسمـان ستــــ ...  بــیایـی ...،  

تـــو کـجــایــی ؟ ...  تـــو کـجــایــی ؟  ... 

 

( بَحر طَویل بسیار زیبای حمید برقـعی ... ) 

یـــاحـسیـن (ع)

   سـلام آقــا ؛ سـلام خــــدایِ احـساس   

آقـــای من ... آقـــای خـــوبِ دنیـــــــــا


مـمنـونــم: اجازه دادی به تــــو دل بـِبَنـدم

خــودت می دانـی ...! چــقدر عــلاقـه منـــدم

خــودت دلیــلِ این علاقـــــــه بـودی ...!!!  
 
حـسینــــ جـانــــ ...    
    

  سـلام مـا بـه محرم، به غصـه و غم مهــدی(عج)  

بـه چـشم گـریـان و بـه شـال مـاتـم مهــدی(عج) 

     

سـلام مـا بـه محرم ،  بـه شـور و حـال عـجیبش  

  سـلام مـا بـه حسینُ (ع) به اشکِ سـینه زنانش    

      

کــــربــلا نـشـان داد : 

   

 با شـکـیبایی در عـطشی کـوتاه ؛  


می تـوان ؛ هـمـیشـه تـاریـخ را ســیرآبـــ کـرد  .!!!   

              

 

مجنونـ حسینم ع)مدیونـ ابالفضل ع)

 

  

  

  یـــاس می گویـد .... حسیـن            

      احساس می گویـد ... حسیـن

ساقی لب تشنگان عباس می گویـد ... حسیـن

      مست می گویـد ... حسیـن            

        سرمست می گویـد ... حسیـن

ساقی کرب و بلا ؛ تــا هست می گویـد ... حسیـن

   تیـــر می گویـد ... حسیـن               

  شمشیر می گویـد ... حسیـن 

کودک لب تشنه بی شیر ... می گویـد حسیـن  

آبــــ می گوید ... حسیـن 

زاده اُمُ الـبَنـین " بـی تـاب می گویـد ... حسیـن   

تــا ... آخــر عـُمـر ...

 با  آبـــِـ طَـلا نـام حـسـین  قـابــــ  کـنیـد ... 

 

 بـــا نــام حـسـین  یـادی  از  آبــــ  کـنیـد ... 

 

 خـواهـید کـه: سـربـلنـد و جــاویـد شـویـد ... 

 

 تــا  ... آخــر عـُمـر تـکـیـه بــه اَربـابـــــ کـنیــد   ... 

 

 مــاه مـُحـرم ... 

 مــاه خــــــدا ... 

 مــاه عـشـق  و  اَشـکــــ و ... 

  این پـرچـمـهای سـیاه دل سـپرده بـه دستــــِ  نـَسیــم ... 

 

 صلّی الله علیک یا أبا عبدالله  ... 

      صلّی الله علیک یا أبا عبدالله  ... 

           صلّی الله علیک یا أبا عبدالله ...