حجت الاسلام علی بهجت فرزند ؛
عارف بینظیر عالم حضرت آیت الله محمدتقی بهجت رحمةُ الله علیه ؛
نقل میکند:
"در جریان درست کردن قفسـه کتابـــهـای (پـــدر)،
دستم زیر قفسه فلزی کتـابــــ رفت و عصب آن قـطع شد ؛
و تا استخوان برید.
در بیمارستان دستم جراحی شد و آن را بخیـه کردند.
بعد از گذشت چهار پنج ماه دستم خیلی درد گرفت ؛
و به تدریج درد آن شـّـدت یافت و من نگـران شده بودم .
ولی در این باره به پدرم چیزی نگفتم چون نگران میشدند "
و تأکید میکردند که همان ساعت به پزشک مراجعه کنم .
یک روز هنگامی که پدرم از حرم امام رضــا علیه السّـلام "
به دفـتر برگـشته بودند"
ایشان مطلبی را گفتند که شنیدم ولی توّجـه نداشتم .
نیـم ساعت بعـد جمله پدرم به یادم افتـاد.
که فرمودند " اگر کسی جایی از بدنش درد میکـند "
به هر مکانی از حرم امام رضا علیه السّـلام "
دستش را به حـرم مطـهر " بمالد و به موضع درد بکشد و
این کار را تکرار کند، دردش برطرفـــ میشـود.
هنگامی که این جملـه یادم آمـد با خـود گـفتـم:
نکند مخاطب ایشان در آن سخن، خـود من بـودم ...!
روز بعد به حـرم مشـرف شدم و دست خودم را به حرم مطـهر "مالیدم.
... این کار را روز بعد هـم چندین مرتبه تکـرار کـردم .
درد دسـتم بـهبود یافت و تاکنون هم دیگر درد نگـرفـته استـــ.