امام باقر علیه السلام در این زمینه می فرمایند:
زمانیکه حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف ظهور کنند .
به خانه کعبه تکیه می زنند و می گویند:
(( بقیه الله خیر لکم ان کنتم مومنین ))
سپس خود را معرفی می نمایند که:
من بقیه الله، من خلیفه الله و حجت الهی در میان شما هستم.
در آن حال هر کسی به حضرت سلام می کند، می گویند:
(( السلام علیک یا بقیه الله ))
در روایتی دیگر امام صادق علیه السلام می فرمایند:
قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف به دیوار کعبه تکیه داده و
مردم جهان را مخاطب قرار می دهد و می فرمایند:
هر کس بخواهد آدم و شیث را ببیند، اینک منم آدم و شیث،
هر کس بخواهد نوح و سام را ببیند، اینک منم نوح و سام،
هر کس بخواهد ابراهیم و اسماعیل را ببیند،منم ابراهیم و اسماعیل،
هر کس بخواهد موسی و یوشع را ببیند،منم موسی و یوشع،
هر کس بخواهد عیسی و شمعون را ببیند،منم عیسی و شمعون،
هر کس بخواهد محمد (ص) و علی (ع) را ببیند،
منم محمد صلی الله علیه و آله و سلم و علی علیه السلام،
هر کس بخواهد حسن و حسین (ع)را ببیند،منم حسن و حسین(ع)،
هر کس بخواهد امامان از اولاد حسین علیه السلام را ببیند،
منم آن امامان معصوم از نسل پاک حسین علیه السلام،
اینک سخنان مرا گوش کنید :
تا شما را از آن چه شنیده و می دانید ... و
آن چه تا کنون نشنیده و نمی دانید، خبر دهم...
اینکه : حضرت صاحب الزمان (عج) در مقام معرفی خود "
اسامی پیامبران و امامان علیهم السلام را می برند،
به خاطر این است که:ایشان عصاره و تجسم کامل اهداف و
آرمان هایی به شمار می رود که انبیا و اوصیا برای آن مبعوث شده اند؛
و حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف نماد کامل "
همه آرزوهای تاریخ بشر است که تلاش "
انبیاء و ائمه علیهم السلام را به ثمر می نشاند.
مـاه رمضـان مـاه بـاران استـــــ و...
مـاهمـه منتـظر بـارانیـم...بـرخیـزیـم...!
ودعــایـی زیبـــا...
بـرای ظـهور پــر ســرور مــولای عزیزمان ؛
آقایمان ؛ اربابمان ؛ امیدمان ؛ محبوب قلبهایمان ...
در شبهای نـازنیـن اسـتجابت دعـــا؛
شبـهای قـــدر ؛ اگـــــر قـــدر بــدانیـــم"
تــا بیــایـد فـردا...***
نــه ... حـــالا...
کنــون منتــظر بــارانیـــم ...!!!
ای سـبزتــر ازبـرگــــ بـهشتـــــ؛
خـوشـبوتــر از عطـر سـرشتـــــ!
رقـیبانتــــ را در خاکـستـر تـــوبــه، دفن کردیم و
تــا فقط بــا تـــو دلــدادگـی کـنیـم.
ای آخرین بـرهــان روشن!
بی تـــو دلــتنـگی مــا را پــایــانــــ نیـستــــ.
بی تـــو؛ گـذر زمــان را تــوان دیــدن نیستـــــ.
بی تـــو،عـشق را نــگاهِ بـــاور نیـستـــــ.
می خواهـیم بـار دیگر "
بـــا تــو عـهد بنــدیـم امــا نـشکــنیـم.
می خـواهیــم بـا تـــو :
بـمانیـم امـــا نـه تــا سـاحل " کـــه " تـا دریــــا.
کـدام دلـی ؟
را یـارای فصـل بعـد از وصـل خـواهد بــود؟
مـقصـدمـان چـه بـعید و دور استــــ از تــو،
چـه سختــــ استــــ بــاور پنـهان بـودن تــو،
نـــه...
تــو پیـدایـی و ایـن مـاییـم کـه گـمشد گـانیــم. ..
الـی متی احـار فیکــــ یــامـولای یـا صاحبــــ زمـانــــ (عج)
سـلام بــر آلــــ یــاسـینــــ!!!
سـلام بـر تـو؛ که نـدیـده تـو را عـاشـق شـدیم...
مهـدیـا! مـا شـهادتــــ می دهیم که عصیـان مــا،
غـیبتـــ تــو را " طـولانـی سـاختــــــ .
و معـترفـیم " بــه اینـکه جـهالتــــ مـــا،
بـرقلبــــ پـرعـطوفتـــ تـو " زخـمها زده استــــ.
مـا شـهادتــــ می دهیـم ، کـه کـتابـــ تـو را ،
نـخوانده بــستیـم وبـعضـاً " تـو را نـشـناخـتـه
معـرفی کـردیـم.
مـا شـهادتـــ می دهیـم کـه پیـروانی نـاسـپاســـ ،
بـودیـم ودشـمنـانـتـــــ را بـر تـو "جَــری ساخـتیـم.
امـا، ای رفیـع تـر از مـسند عـشق!!!
بـر مـا ببـخشــ قـصـورمـانــــ را " کـه قـاصـریـم.
و دعــا کـن بـر هـدایتـمـان " کـه گـمراهیـم....
و مـران مـا را کـه رمیـدگـان درگـه نـامـحرمـانیـم.
نـــگـارا ! تــو رادوستـــــ مـی داریـــم .
ای مـنجـی عـالـم بـشـریـتـــــ !
ای ابـــر قدرتــــــ !
ای پـادشـه خـوبـــان !
از احـرام انــتـظـار،
خـارج شـو و اعـتکـافِـــــ هـجـران را بـشـکن....
روزه غـربـتـــــ را افـطـار کـــن .
و نـقوس مـردگـان را زنـدگـی بـخـش.
بگــذار تـــا بجویمتـــ ، ای همــه جستجوی منــ
رایحـــه ای ببویمتـــ ، نرگس خوبـــــ روی منـــ
هشـــــــــــدار!
چشم هایم دیگر دراختیار منــــ نیستند....!
هیچ نمی بیننــم " جـــزتــو
هیچ نمی خواهم" جـــز تــو
هیچ آرزوئی ندارم....جز دیدار روی ماه تــو
گل همیشه بهارم "خدا کند که بیائی
همـــــه گوینــد " کجائی؟
نکند ، دیــر بیائی ؟ نکند ، دیــر بیائی ؟
وقتی حضرتـــ مهـدی علـیهالسلام قیــام میفـرمـاینـد،
برنامهها و دستوراتشان را از" خـــدا "میگیرنــد؛
برنامهی ایشان برنامهای الهی استـــ.
معلم و مشاور ندارند * وقتیکه میخواهند به مکه مشرف شوند،
خسته میشوند و زیر درختی مینشینند تا استراحتــ کنند.
فرشتهای دستور میآورد که: « قُمْ یَا وَلِیَّ اللَّهِ فَاقْتُلْ أَعْدَاءَ اللَّهِ ».
امام زمان علیهالسلام در مکه،
بین رکن و مقام به خانهی خدا تکیه میدهند و میفرمایند:
« بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ ثُمَّ یَقُولُ أَنَا بَقِیَّةُ اللَّه »
«أفضلُ الاعمال اِنتظارُ الفَرج»
بهترین عمل، انتظار آمدن حضرت مهدی علیه السلام است
هر جمعه می گوییم " برای ظهورش صلوات
کاش : این جمعه بگوییم ، به یمن حضورش
صـــــلواتـــــــ
پانزدهم شعبان سال 255 هجری
ُ
در شهر سامرا حضرت مهدی (عج) چشم به جهان گشود.
حکیمه دختر امام محمد تقی (علیه السلام) نقل می کند ،
که امام حسن عسکری (علیه السلام) مرا خواست و فرمود :
عمه امشب نیمه شعبان است نزد ما افطار کن .
که خدواند در این شب فرخنده شخصی را متولد می سازد ،
که حجت او در روی زمین می باشد .
ناگهان امام(علیه السلام)در مکانی که تشریف داشتند،
با صدای بلندصدا زده فرمودند :
عمه : تعجیل مکن که وقت نزدیک است!
این همان مژده است که به تو دادم.
اندکی بعدصاحب الامر سلام الله علیه متولد شد ،
آن ماه پاره را دیدم"
که مواضع هفتگانه سجده را بر زمین گذاشته وذکر حق میگوید.
او را در آغوش گرفتم در حالی که بر خلاف نوزادان دیگر
از آلایش ولادت پاک و پاکیزه بود.
در این هنگام امام عسکری (علیه السلام) صدا زد :
عمه جان ! فرزندم رانزد من بیاور،و او را نزد پدر بزرگوارش بردم،
او را به سینه چسبانید و زبان در دهانش گذارد ،
و دست بر چشم و گوش او کشید و
فرمود: فرزندم با من حرف بزن! آن مولود مسعود گفت :
شهادت می دهم به وحدانیت پروردگار و
رسالت حضرت محمد(صلی الله علیه و آله)،
سپس بر امیرالمومنین(علیه السلام) ،
و ائمه طاهرین (علیه السلام) درود فرستاد
و چون به نام پدرش رسید دیدگان .گشود و سلام کرد.
امام(علیه السلام) فرمود :
عمه جان: او را نزد مادرش ببر تا به او نیز سلام کند و
باز نزد من برگردان. او را نزد مادرش بردم سلام کرد،
مادر نیز جواب سلامش را داد،
سپس او ا پیش امام حسن عسکری (علیه السلام)برگردانیدم.)
