مـــــــــــادرانـــــه   !!!

مـــــــــــادرانـــــه !!!

و لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شِمْراً وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ
مـــــــــــادرانـــــه   !!!

مـــــــــــادرانـــــه !!!

و لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شِمْراً وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ

در سه جایگاه بیارى او می آیم.

  

حضرت رضا علیه السّلام فرمودند:  

 

« هر کس مرا با دورى راهش زیارت کند و از راه دور به زیارت من بیاید ؛ 

در روز قیامت در سه جایگاه بیارى او خواهم آمد؛ 

 تا او را از ناراحتیهاى آن حال نجات دهم:

اوّل : در آن هنگام که نامه‏هاى اعمال پخش مى‏شود از جانب راست و از جانب چپ.

دوم : در آن هنگام که از صراط میگذرد.

سوم: در آن وقت که بپاى میزان عمل میرسد و عمل او را بررسى کرده مى‏سنجند.» 

 

اَللـّـهُمَ الـرُزقـنـــا...

محضـر رُبـوبــى پـروردگــار .

   

  حضرت صادق آل محمّد علیهم السلام حکایت فرمایند :  

 

  رسـول گـرامى اسـلام صلّـى اللّه علیــه و آلــه ،   

  

 روزى در جمع اصحاب خود ، 

 سر به سمت آسمان بلند نمودند و تبـسّمـى کردند .


یکـى از افـرادى که در آن جمـع حضـور داشت ،  

   

از آن حضرت سؤ ال کرد :  یا رسـول اللّه ! 

  

امروز شما را دیدم که سر خود را به سوى آسمان بلند کردید ،  

 

و تبسّــم نمــودیـد ؟!  


بلـــه ، درست است چون که متعجّب شدم از دو فرشته و مأمور الهى ،  

 

که از آسمان بر زمین وارد  شدند، تااعمال یکى از بندگان خدا را "  

 

که هر روز نماز خود را به موقع انجام مى داد "در نامه عملش بنویسند . 


  لیکن چون آن شخص را در محلّ عبادت خود نیافتند  

 

   هـر دو فـرشــته بـه آسـمان بـازگـشـتند و ،  

 

به محضـر رُبـوبــى پـروردگــار عرضه داشتند :

 

 پـروردگـارا ! بنده مؤ من تو را در محلّ عبادتش نیافتیم "  

 

 بلکه او در بستر بیمارى افتاده بود .

 

در این هنگام خداوند متعال فرمودند : 

 

بنویسید اعمال و عبادات بنده ام را تا زمانى که او در پناه من  

 

مریض و ناتوان از عبادت و دیگر کارها است  

 

همانطورى که در حال سلامتى  

 

 او عبادت مرا انجام مى داد و شما اعمال و حسنات او را مى نوشتید . 


سپس در پایان فرمایش خود افزودند :  

 

همانا بر من لازم است  پاداش بنده ام را در حال مریضى نیز بپردازم  

 

همچنان که در حالِ سلامتى او چنین مى کرده ام . 

 

 

...ما صابر و شکیباییم .

  ما صابر و شکیباییم و شیعیان ما صابرتر و شکیباترند. 

   

   زیــرا مااز همـه چـیز آگاهیم و صـبر می‌کنیم ...  

   

 ولی شیعیان ما از بسیاری چیـزهــا آگـاه نیستند و  

  

  با این حـال همچنــان صـبر پیشـه می‌کنند.  

                               

    متـأسـفــانه جـهان بیـنی مـا آنــقدر کـوچکـــ ستــــ .     

    کـه تمـام عاشـورا " از روز تاسـوعا شروع میشود؛   

       و بعـد از ظـهر فـردا هـم تمــام میشـود ...     

   و بعد در تاریخ خـبری نیستــ ... تـا 

  

   روز چـهلـــم  . . . ؛ کـه بـاز " اربعـین ستــــ .  

      بعد قضیـه تمام میشـود تا سال بعد ...    

   یعنـی یکـــ روز و نیــــم طـــول میـکشـد .  

 

    در صورتیکه مسـألـه یکــ روز و نیم نیستــ ؛    

   مسـألــه اَبـَـدیّتـــــ تـــاریـــخ ستــــ .  

    

    صلی الله علیکـــ یا أبا عبـــدالله ...   

 

   افسـوس از چشمـهایی که تنـها ده روز از سـال ؛  

      از نــورش بـهره می بـرنـد ...    

       

شخصیتی در تاریخ بشر ...

 هرچه زدند شوکتِ من کم نشد حسین

در مجلس یزید، سرم خم نشد حسین

با خطبه ای که من سرِ بازار خوانده ام

آن نقشه ای که داشت ، فراهم نشد حسین  

آنجا چنان شبیه پدر حرف می زدم

یک مرد از آن قبیله حریفم نشد حسین

اصلا محرّمت که جهان را به هم زده

بی خطبه های من که محرّم نشد حسین! 

آتش گرفت معجر من سوخت موی من

اما حجاب از سر من کم نشد حسین

هرچند قد و قامت من خم شده ولی

"در مجلس یزید سرم خم نشد حسین"

از حرمش" هنوز هم بوی سیب ...

       

جـبرئیــل "  نــازلــــ شــده  . . .  بــه صـورتــــ انســان  . . .  

 

 بــَـر " حضرت محمّـد (ص) . . .  

  

امام حسن(ع) وَ امام حسین (ع) از او هدیه ای خواستند .  

 

و  جبرئیل " میوه برایــشان  آورد.  

    

سیبــــ " وَ  بـــِــه " وَ  اَنــــار " . . .  

  

      

مـدّتــها از آن میـوه هــا می خـوردنــد و   . .  .  ،  

 

تمــام نمـی شـد   . . .  

    

 بَــعـد از شـهادت خـانــم فـاطمــه زهــرا (س) "   

 

اَنــــار  . . .  "  تمـــام شــد . 

            

 

 وَ حضــرت علــــی (ع) "  

 

  کــه بــه شـهادت رسـیدند . . .  

 

 بــــــِه " تمــام شــد  . . .  

             

و  بَــعد از شهادت " امـام حسن (ع)  " . . .  

 

سیبــــ  مـــانـد " نــزدِ  امــام حـسـین (ع)    

                                

امــام حـسـین (ع) "روز عاشـورا تـشـنه کـه می شـدنــد .   

  " سیبــــ " را می بوئـیدند  . . .     

      

. . .  وبـَعد از واقـعه عـــــاشـــورا    . . .  

 

 سیبــــ " را هـیچکـس نـدیـد.          

 

ولــی هـنوز ؛ عـاشـقان واقـعی  . . .   

بوی سیبــــ "را  می شنوند . 

  

و " از قـبر مـطـهر امـام حسین (ع) " هــنوز هــم  "  

بـــوی  شنیده  می شـود . . .     

خنده کنان می رود ...

 

   خنده کنان می رود روز جزا در بهشت    

  

هر که به دنیا کند گریه برای حسیـن(ع)

  

این همه آدم رفــتند و نیـــامده اند؛  
 
و فقط یک نفر است که رفت و هنوز هم در تاریخ می‌گویند: 
‏  
   نیــــامد نیــــامد ...  
 
 ای اهل حرم میر و علم‌دار نیـــامد‎ ...  
 
 
 برادری به تعداد نیست ، به وفاداری است؛  
  
 یوسف یازده برادر داشت و حـسیـن (ع ) " 
  
 
        تنـــها عـبــّــاس (ع) را ...   
    

عبــــّاس زیـــنـبـــمـ (س) ...

 

 خــانـه خـرابِ عِـشـقَـم و سَـربـاز زیـنبــــم 

 
دَر به دَر مـَجــالِـس ســالار زینــبم ...

هـرکس به بیـرق و علـمش چپــــ نـگاه کـرد! 
  
با خـشم من طـرف شـده عبّــاس زیـنبـم ...


         این نـعره هـا وعـَربـَده هــا بی دلیـل نیستــــ"    

     

     عبـّـاســـم و   ... " سـربـاز زیـنبــــم  ...

  

 بعد از اذان ظهر زمین پر غبار شد

چشمان خیس علقمه تاریک و تار شد 

 

وقتی عمود ؛ بوسه به پیشانی تو زد

قلبم شکست ، چشم قشنگت خمار شد 

 

دستت که قطع شد همگی جنگجو شدند

 فریاد می زدند ، چه شیری شـکار شد 

  

 تو  روی خـاکــــ بودی و دور و بـر حسین

  تـا چـَشـم کـار کـرد پـُر از نیـزه دار شد  

 

  آن کودکی که جاش روی شانه ی تو بود 

   پایش به روی خاک پر از نیش خار شد  

 

     عبّــاس ...! خوب شد ندیدی بدونِ تو  

    نـامـوس اهلبیـت به صحــرا چکــار شد  

 

    آه ... اِی رکـابِ حضـرت زینب (ع) بدون تو  

   یک کاروان به نـاقـه ی عـریان سوار شد 

 

    شمشیر سیّدالشهدا (ع) ... ؛ تا شکستنت 

    از داغ تـو ... خـمـیده قَـــدِ ذوالـفقـار شد 

 

  دستتـــ هنـوز دور علــم بـود روی خاکـــ 

  این خـاطـره بـرای اَبـَــد مـانـدگــار شـد

  

         مـرا " از کــودکـی احـسـاس دادنـد       
 
     مـرا عـادتــــ " بـه بـوی یـاس دادنـد     
 

  کـلیـــدِ  قُـفـل هـــای زنـدگـــی را  

        

         بـدستـــِ حضرتــــِ عبّــاس (ع) دادنـد        

   

  ای پـهلوان من نخواب عَــدو شـیر می شود

  این مرد دل شکسته از غم تو پیر می شود

 

    ای قطره های خون تو نمک کربلای من

   می بینم این زمین چگونه نمک گیر می شود

 

  پیداست از نگاه زجر ... که اِی تـکیه حـرم

  کابوس دخترم بدون تو تعبیر می شود

 

  تو فکر رفتنی و بعد تو ؛هَل مِن مُعینِ مَن

   با سنگها و چوب و هلهله تفسیر می شود

 

  تــو فکــر رفـتَنی و بـَعد تـو من نیـز می روم

  این دستهای زینب است که زنجیر می شود

 

    عبّاس چشم دشمنان همه دنبال خیمه هاست

      برخـیز غِـیرَتِ خـدا " بـِه خـدا دیـر می شود 

     در مـدرســـه کـــــربــــلا "  
 
 کـودکـان بـه   چَـشــــم خـود  ؛دیـدنـد کــه ... 
 
   بــابــا دو بـخـشـــ استـــــ:   
 

بخشـی در صحـــــرا ، بخشـی بر بالایٍ نیــــزه ... 

  

     امّا اینکــه عمــو چنــد بخـش استــــ ؛  

 

  را فقـط بـابـا می دانــد ... 

فـــریـاد بـــزنــــ کـــه ...

"حــادثـــه عـظیــم عــاشــورا "  

 

هیـچ واقـعه و حــادثــه‎ای " نـظـیر و مـاننـد و شـبیـه آن  

 

سُـراغ نـَداریم، و مـصیبـتــــ بـزرگـی کـه در این ... 

 

رویــداد عـظیـم تـاریـخی ؛  

 

بـر خـانـدان عصـمت و طـهارت(علیهم السّلام )وارد گردید، 

  

در تـاریـخ نـمونـه دیگــری نـدارد، و از دیگر ســو ، 

  

قـربـانـی بـزرگـــِ این حـادثــه ... 

 

حـضـرتــــِ سّـیدالشُـهداء (علیهم السّلام ) 

             

بـود کـه در سـهمگـین‎تـرین حـالات و لـحظات و  

شـکننـده‎تــرین مـاجـراهـای این حـادثــه،  

در نــهایتـــــ اطـمینــان و آرامـش نَفـس بــود،  

به طوری که در روایت راویان شاهد حادثه آمده است؛ 

که هـر چــه این حــادثــه بـه پـایـان خــود ؛ 

که شهادت حضرت سیدالشهداء (علیه السّلام) بود ... 

نزدیکـــتر می‎شد، چــهره دلــربـای امــام،  

زیبــــاتـر و بــَرافـروخــته‎تــر می‎شـد ...،  

و بــرای لـِقــــای پَــــروردگـــار آمــــاده‎تــَر ...

 

       فـریاد بـزن کـه کــربـلا مـاتم نیـستــــ ؛  

    

    مـیـراث حـسـین، درد و داغ و غم نیستـــ ؛  

 

  جــان مـایه نهـضتـــ حـسـینی این استـــ

 

    هـر کـس کـه به ظلـم تـن دهـد، آدم نیستـــ.  

ذکر همان روز


هــــــــر روز" 

  

روزمــان را با ذکــر همــان روز آغـــاز کنیــم: 

     

 شـنبه : یــا رَبَ الـعالـَمـین  

 

یکشنبه: یــاذَالـجـَلالِ وَالاِکــرام  

 

دوشنبه : یــا قــاضـیَ الـحاجات  

 

  

سه شنبه : یــا اَرحَـمَ الـّراحِمین 

چـهارشنبه:یــا حـَیُّ یــا قـَیـوّم 

  

  

 

پنج شنبه:لااِلهَ اِلّا اللهُ المَلِکُ الحَقُ المُبین  

    

 

جمعه:اَللّهُمَ صَلِّ عَلی مُحَمَدِ وَّ آلِ مُحَمَد  
  
وَ عَـجِـّل فـَـرجـَهُم...  
 

از خدا بی واسطه بخواه ،

خـوشـه ای از وَصـایـای اِمــام علـی ( ع ) " 

بــه فــرزنــد عـزیــزشـان امــام حسن (ع ).  

  

دو نیاز است که مانند هاله ای سنگین ،  

روی زندگی می گسترد و همه تصمیمات را تحت الشعاع قرار می دهد. 

و حتی همین دو هستند که می توانند : 

بهترین اَبــزار برای بـهره کشی دیگران از او باشند . 

 

 

همه بشریت در تاریخ ، می دانسته اند ،  

که در آفرینش وجود کاملی هست که به هیچ چیز ، 

از جنس نیازهای ما نَه محتاج است و نَه وابسته ،و هموست که : 

قادر مطلقی است که می تواند به همه کس ، همه چیز بدهد .   

 

امـــا چگونه باید از او خواست ؟ ، و یــــا او چگونه می شنود ؟  

و یـــا از همه مهمتر ، او چگونه روزی و... می دهد ؟

به مردم القا کردند که " خداوند آنقدر بزرگ است و دور که : 

شما کوچکترین ها ، امکان حتی فکر کردن به او را نخواهید داشت،  

چه رسد به آنکه از او اِفـاضــه فیـضـی بخواهید و یــا "

اجابت دعایی و یــا اعطای نعمتی ! " 

پس باید دیگرانی باشند تا واسطه این امر شده ،  

هم برایتان دعا و طلب کنند ، و هم در گرو آبرو وَ شأن ملکوتیشان ،  

از او ، برایتان ، فیض و رحمت و نعمت ، دست و پا کنند . !  

از خــدا بـی واسـطه بـِخـواه ،    

مـُطمئـن بـاشــ " بـی واسـطه خــواهـد داد...  

  

انسان وقتی بدنیا می آید؛  

  

( دو چـیز استـــ کـه هیچگاه از او جـدا نـخواهد شد ... )  

 

1=  نـــیاز بـــه غـــذای روح ... 

  

 2= وَ نیــاز بــه غــذای جــسم،...     

  

   

اگــر بهشت حق ستــ...

 مـولی متقیان" عَـلــی علیه السّلام" مـی فرمـایند:

 

اگر" خُــــدا کَـفیل استـــ ...        غُـصّه بـرای چــه ؟

اگر" رزق تقسیم شـده ...               حِرص چــرا ؟

اگر" دنــیا فریبنده استـــ ...           اِعتماد به آن چــرا ؟

اگر" بــهشت حق استـــ ...         تظاهر به ایمان چــرا ؟

اگر" قــبر یک حقیقت استـــ  ...  ساختمانهای مجّلل چــرا ؟

اگر" جـهنم راست استـــ ... این همه نـاحق کردن چــرا ؟

اگر" حـساب آخرت وجود دارد ... جمع مال حَرام چــرا ؟

اگر" قـیامتی هستـــ ...             خـیانت به مردم چــرا ؟

اگر" دشمن انسان شـیطان استـــ"پیروی از او چــرا ؟ 

 

 وَ این را بــدانــید : 

 

 هـر کـس کـار بــَـدِ دیـگـران را انتـشار دهـــد "  

 

مِـثل همان را برای خودش خواهنــد نوشتــــ ... 

برای نجات فوری از...

 
برای نجات فوری"از قرض سنگین 1002 مرتبه خوانده شود:  

 سُبحانَ اللهِ وَ بِحَمدِه ِسُبحانَ اللهِ العَظیمُ
 
     
خداوند متعال می فرمایند:  
  
 کسی که مَکر و حیله به او زده شده، 
 
چرا؟به این گفتار"که در قرآن آمده مُلتجی نمی شود. 
 
اُفَـوِضُ اَمـری اِلَی الله اِنَ اللهَ بَصیرٌ بِالعِباد 
 
  
 
تعجب می کنم " از کسی که دچار  غم و اندوه باشد"  
 
اما به این آیه قرآن پناه نمی برد.  
  
لا اِلـهَ اِلا اَنتَ سُبحانَک "اِنی کُنتُ مِنَ الظالِمین   
   
 
چــگونـه بـه ایـن سخـنِ خــداونـد ،  
 
بشر پناه نمی برد، زمانیکه ازکسی تـَرسیده باشد. 
 
 حَسبُنـَااللـه وَ نِعـمَ الـوَکیــل 
  

فضیلت تسبیح حضرت فاطمه (س)

امـام بــاقــر عـلیه الـسلام دراین بــاره مـى‏فـرمـایند:   
 
فضیلت تسبیح حضرت فاطمه زهــرا" علیها سلام: 
  
(خداوند متعال با هیچ ستایشى،  
بالاتر از تسبیحات فاطمه زهرا علیها سلام عبادت نشده است.  
 
اگر چیزى اَفضَل از آن وجود داشت،رسول خدا صلی الله علیه و آله" 
آن را به فاطمه علیها سلام اعطاء مى‏کرد.)
بـِسَند معتبراز آنحضرت روایت شده که هر که ؛ 
تسبیح حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را بعد از نمازها"بگوید و  
بعد از آن استغفار کند خــداوند غَـفار او را بیامرزد .  
و در میزان عمل هزار " شیطان را دور مى کند و خــدا را خوشنود " 
مى گرداند و نیز بـِسَندهاى صحیح از حضرت امام صادق(ع) 
کاشف حقایق " منقول است که هر که بعد از نماز : 
تسبیح حضرت فاطمه علیها سلام را بگوید پیش از آنــکه  
از نماز بلند شود" آمرزیده شود و بهشت بر او واجب گردد.  
 
معنای اَللـهُ اَکــبَر:
انسان با گفتن  اَللـهُ اَکــبَر"به بینهایت بودن عظمت و 
بزرگی  
خداوند و اینکه این عظمت وصف و درک نمیشود،اعتراف مى‏کند .
معنای الـــحَمـدُ اللـه:
( امام صادق علیه السلام ) فرمودند: شکر هر نعمتى،  
و اگر چه بزرگ باشد این است که حمد خداى عزّ و جلّ کنى.)
معنای سُـبحانَ اللـــه"
حضرت على علیه السلام فرمودند: سـُبحانَ اللــه"  تــعـظـیـم؛
مقام بلند و با عظمت‏ خدا و منزه دانستن او از آن چـه کـــه " 
مشرکان می پندارند است و زمانى که این کلمه را " 
میگوید،همه فرشتگان بر او درود می ‏فرستند.